مدل TCP/IP
مدل TCP/IP مخفف عبارت Transmission Control Protocol/ Internet Protocol است که به معنای پروتکل کنترل انتقال / پروتکل اینترنت می باشد این مدل مانند مدل OSI، مجموعه ای از پروتکل های ارتباطی است که برای اتصال دستگاه های شبکه در اینترنت استفاده می شود. مدل TCP/IP مشخص می کند که اطلاعات چگونه در سطح اینترنت مبادله شوند. با این تفاوت که لایه های آن کمتر است.
TCP/IP همچنین می تواند به عنوان یک پروتکل ارتباطی در یک شبکه رایانه‌ای خصوصی استفاده شود. این مدل که ساده تر از مدل OSI است. به عنوان یک لایه انتزاعی بین برنامه های اینترنتی و پارامتر مسیریابی و سوئیچینگ عمل میکند.
مدل TCP / IP نحوه تقسیم اطلاعات به بسته ها ، آدرس دهی ، انتقال ، مسیریابی و دریافت در مقصد را مشخص می کند، همچنین مشخص میکند که چگونه داده ها از طریق اینترنت رد و بدل می شوند. TCP / IP به مدیریت مرکزی کمی نیاز دارد و برای ایجاد قابلیت اطمینان در شبکه، با قابلیت بازیابی خودکار از خرابی هر دستگاه در شبکه طراحی شده است.
لایه های مدل TCP/IP
لایۀ Network Interface :
این لایه که اولین لایه مدل TCP/IP است به معنای لایه واسط شبکه است. همچنین این لایه را لایۀ دسترسی شبکه نیز می نامند. در واقع وظیفه این لایه ارسال و انتقال داده ها به صورت فیزیکی در شبکه از طریق کابل ها و سخت افزار ها می باشد.
لایۀ Internet :
لایه دوم مدل TCP/IP لایه اینترنت نام دارد این لایه به عنوان لایه شبکه نیز نام دارد. کار اصلی این لایه ارسال و دریافت بسته ها در شبکه با استفاده از پروتکل های مسیریابی می باشد به زبان ساده تر این لایه آدرس دهی، انتقال بسته ها و دریافت بسته ها را انجام می‌دهد.
لایۀ Transport :
این لایه از مدل TCP/IP که معنای حمل و نقل است تعیین میکند که چه مقدار داده باید، در کجا و با چه سرعتی ارسال شود، همچنین این لایه از طریق کنترل جریان انتقال، کنترل خطا و تقسیم بندی اطلاعات باعث می‌شود داده ها بدون خطا و به ترتیب توزیع شود.
لایۀ Application :
لایۀ application که به معنای کاربرد می باشد معادل لایه های 5 و 6 و 7 مدل مفهومی OSI می باشد. این لایه خدمات استاندارد اینترنت و برنامه های شبکه را تعریف میکند و هر کسی می‌تواند از آنها استفاده کند. همچنین پروتکل ها نیز در این لایه هستند و برنامه های نرم افزاری اغلب با آنها ارتباط برقرار می‌کنند.
مفهوم دو پروتکل اصلی TCP و IP :
هر چند که پروتکل های دیگری نیز در این مجموعه (TCP/IP) مدل وجود دارند. اما TCP و IP دو پروتکل اصلی هستند.
IP مسئول انتقال بسته داده از پورت به پورت است. همچنین IP نحوه آدرس دهی و مسیریابی هر بسته را برای اطمینان از رسیدن به مقصد مناسب تعریف می کند. در واقع IP ورودی کامپیوتر ها را در شبکه بررسی میکند تا تعیین کند که پیام به کدام کامپیوتر فرستاده شود.
TCP وظیفه تاًیید تحویل داده ها از مشتری به سرور را بر عهده دارد. از آنجایی که احتمال دارد داده ها در شبکه میانی از بین روند، TCP خطا ها و داده های از دست رفته را شناسایی میکند و از زمان دریافت صحیح و کامل داده ها، انتقال مجدد را آغاز کند. همچنین TCP تعریف میکند که چگونه برنامه ها می‌توانند کانال های ارتباطی را در سراسر شبکه ایجاد کنند.
